Inkwenkwezi en laatste deel vakantie

Goeiemôre almal!

Eindelijk was het zover, een safari! Een vakantie in Zuid-Afrika is natuurlijk niet compleet wanneer er geen safari is gedaan. Ik ben zelf ook al op safari geweest in het Addo Elephant Park, maar dit vond ik zelf ook nog niet voldoende aan safari’s. Op campus had ik namelijk zo veel mensen enthousiast zien terugkomen van een safari bij Inkwenkwezi, dat ik besloten had, dat de safari die Berry en ik samen gingen doen, hier moest zijn! Inkwenkwezi is op ongeveer 2 uur rijden van Port Alfred, en zo kwam het dat we ’s ochtends vroeg in de auto stapte. De eerste 26 kilometer bestond helaas alleen maar uit wegwerkzaamheden, waardoor we steeds moesten wisselen tussen 40 km/h, 60 km/h en 80km/h, wat binnen een kilometer zo ongeveer 5 keer veranderd. Oftewel, je hebt geen idee hoe hard je eigenlijk mag rijden, en dan daarbij zal geen enkele local zich aan deze snelheidslimiet houden.

Rond een uur of 12 zijn we uiteindelijk aangekomen bij Inkwenkwezi. Na het inchecken werden we opgehaald door onze ranger, ‘Johan’. Tijdens ons gehele verblijf zal Johan onze ranger blijven, en dus ook telkens ophalen bij de tent, overal naar toe brengen, en alle activiteiten begeleiden. Vanaf de receptie naar onze tent was het +/- een half uur rijden, en dan bedoel ik niet over asfalt wegen oid, nee, dit ging rechtstreeks door het bos, met soms gaten in de grond, door plassen water etc. Toen we bij onze tent aankwamen, hadden we ongeveer een half uurtje, totdat we zouden worden opgehaald voor de lunch. In totaal waren we met 8 gasten tijdens de lunch, en was het 1 grote volle tafel. De lunch bestond uit 3 gangen, goed begin van de safari dus! Rond een uurtje of 4 waren we klaar met eten, en begonnen we met een game-drive. Tijdens de game-drive kwamen we al snel giraffes en zebra’s tegen. Na een kort contact met een andere ranger, die wist waar de neushoorns waren, hebben wij ons ook gesneld naar de locatie. En ja, daar stonden nog steeds 2 neushoorns rustig te eten! Kort daarna zijn we door gereden naar een speciaal gebied waar de leeuwen zitten. Dit ‘verblijf’ kan je alleen binnen komen met in een jeep met een ranger. Je moet 2 hekken door om in het verblijf te komen, en normaal gesproken, wordt er een geweer uit de kluis gehaald, voor het geval dat…

Één van de vrouwen die bij ons in de jeep zat, die was al voor de 3e keer in dit park. Zij was dus ook degene die heel non-chalant aan de ranger vroeg; moet je het geweer niet meenemen? Johan: ‘Nee, ik vertrouw op mijn eigen gevoel, en dan daarbij, ben ik niet zo’n held met schieten’. En dat terwijl Johan er nog maar een paar maand werkte. Slik…

Binnen de kortste keren zaten we al in het leeuwenverblijf. De leeuwen waren gelukkig vrij rustig, en konden dus best dichtbij komen! Één van de leeuwen had een welpje van een aantal weken, en werd vrij snel heel verdedigend tegenover haar welpje. Ook andere leeuwen begonnen zich te bewegen, waardoor het wel spannend werd, aangezien ze precies voor de jeep gingen liggen. Er was maar 1 weg om hier uit te komen, en dat was in de achteruit. Nu stonden we ook nog op een kleine helling, waardoor de jeep dus uitviel. Leeuwen zijn natuurlijk niet gek, en die stonden weer op. Na een brul van Johan, gingen ze gelukkig weer rustig liggen, en lukte het ons om in de achteruit weg te komen uit het leeuwenverblijf. Opluchting!

Het was inmiddels ook weer tijd geworden om snel op te frissen bij de tent, om vervolgens weer door te gaan naar het dinner. Ook het dinner bestond uit 3 gangen, en de dag werd natuurlijk nabesproken onder het genot van een biertje. En nog één, en nog één. Johan keek zijn ogen uit toen Berry zijn vijfde biertje bestelde. ‘hij wist niet dat Nederlanders ook zoveel konden drinken als de Britten’. Toen we naar de tent gebracht werden, hebben we nog even genoten van het uitzicht, ook hier weer met een biertje.

De volgende ochtend bij het ontbijt, moest je vermelden of je nog wat uit de mini bar had gehad… Dus ik vertel heel rustig dat we een biertje hebben gehad, en met dat ik het zeg, kijkt Johan heel verbaast, ‘of hij nog meer op kon’.

Na het ontbijt stonden er nog 2 activiteiten op het programma, namelijk quad rijden en olifanten bekijken/voeren! We begonnen met het quad rijden, wat ik toch best spannend vond, aangezien hier echt geen enkel pad een beetje fatsoenlijk was, maar toch. Ik heb het gedaan en overleefd! Tijdens het rijden kwamen we nog onder andere zebra’s en antilopen tegen. Na een uur werden de quads ingeruild voor een wat rustiger vermaak, namelijk de olifanten. Eigenlijk hadden we net de pech, dat er een groep schoolkinderen ook net een fieldtrip had naar Inkwenkwezi, maar dit mocht de pret niet drukken. We konden onder andere met de olifanten op de foto, en mochten ze ook voeren. Wat zijn die beesten lief! Helaas zat voor ons het safari avontuur er alweer op, na een geweldige 24 uur gehad te hebben, konden we weer ‘huiswaarts’ richting Port Alfred.

In Port Alfred zouden we weer 2 nachten blijven, om onder andere mijn verjaardag te vieren. Nu hebben we niet echt iets bijzonders gedaan op mijn verjaardag, behalve dan dan auto wassen en boodschappen doen haha! ’s Middags zijn we nog even naar Mansfield geweest, om op de foto te gaan met Gambit, de tamme giraffe. Maar helaas, hij was in geen velden of wegen te bekennen, en zo besloten we om lekker naar het hotel te gaan. Op donderdag zijn we vervolgens naar onze laatste bestemming gereden, Port Elizabeth. In Port Alfred hebben we met name gewinkeld, en zijn we weer 2 kleuters geworden. Er was namelijk in 1 van de vele shopping malls, een enorm ‘kindercasino’. Hier kon je onder andere basketballen, monopoly doen, soort bowlen etc. Hier kon je punten mee verdienen en vervolgens een prijs uitzoeken. Het punten verrdienen ging redelijk goed, naar een paar keer de jackpot gewonnen te hebben, konden we uiteindelijk alsnog vrij weinig uitzoeken. Helaas.

Verder zijn we in Port Elizabeth nog naar het echte casino geweest, hebben we de laatste souvenirs gekocht, en hebben we niet veel bijzonders meer gedaan. Zondag ochtend was het helaas alweer zover, dat Berry weer richting Nederland zou gaan, en ik mijn 2e periode op Stenden South Africa zou gaan beginnen, met vier weken praktijk in de planning, en de laatste vier weken nog naar school.

Wat heb ik genoten afgelopen vier weken! We hebben zoveel leuke dingen mee gemaakt en gezien, dat ik het voor geen goud zou willen missen. Berry bedankt!

Lieve groetjes,

Manon en Berry